اعمیلغتنامه دهخدااعمی . [ اَ ما ] (اِخ )سلیمان بن ولید انصاری . از شاعرانی است که بخاندان برمکی پیوست و در مدح و رثاء آنان اشعار بسیار گفت و در حدود سال 217 هَ . ق . درگذشت . (از اعلام زرکلی ).
اعمیلغتنامه دهخدااعمی . [ اَ ما ] (ع ص ، اِ) نابینا. ج ، عُمی .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). نابینا و انثی عمیاء. (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). نابینا. (مصادر زوزنی ) (غیاث اللغات ). کور. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). آنکه نابینایی دارد. مؤنث : عَمْیاء. ج ، عُمی ، عُمیان ، اَ
احمیلغتنامه دهخدااحمی . [ اَ ما ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از حمایت .- امثال : احمی من اِست النمر . احمی من انف الأسد . احمی من مجیرالجراد .رجوع به مجمعالامثال میدانی شود.
عیهمیلغتنامه دهخداعیهمی . [ ع َ هََ می ی ] (ع ص نسبی ) سطبر درازقد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
اعمی شدنلغتنامه دهخدااعمی شدن . [ اَ ما ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کور شدن . نابینا گردیدن . نور چشم از دست دادن : بر امام خلق ریزد هر زمانی صدهزارتا مخالف را ز دیدن دیده ها اعمی شود.ناصرخسرو.
اعمی فطریلغتنامه دهخدااعمی فطری . [ اَ ما ی ِ ف ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کور مادرزاد. (آنندراج ) (غیاث اللغات ).
اعمیاءلغتنامه دهخدااعمیاء. [ اِ م ِ ] (ع مص ) نابینا گردیدن : اِعْمای َ اعمیاءً؛ نابینا گردید. و قد تشدد الیاء فیقال : اِعْمای َّ کاحمرَّ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نور هر دو چشم از بین رفتن . اِعْمای َ الرجل یَعْمای ُ و اِعْمای َّ یَعْمای ﱡ اعمیاءً؛ بمعنی عَمِی َ و اصل اِعْمای َ بتخفیف ال
اعمیانلغتنامه دهخدااعمیان . [ اَ م َ ] (ع اِ) توجبه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || سوخته ٔ به آتش یا شب . (منتهی الارب ). آتش سوزی و به آتش سوخته (حریق ) یا در شب . اعمیان . الحریق او و اللیل . (قطر المحیط) (اقرب الموارد). || شتر تیزشده بگشنی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سیل مواج و شتر
اعمی شدنلغتنامه دهخدااعمی شدن . [ اَ ما ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کور شدن . نابینا گردیدن . نور چشم از دست دادن : بر امام خلق ریزد هر زمانی صدهزارتا مخالف را ز دیدن دیده ها اعمی شود.ناصرخسرو.
اعمی فطریلغتنامه دهخدااعمی فطری . [ اَ ما ی ِ ف ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کور مادرزاد. (آنندراج ) (غیاث اللغات ).
اعمی دیدهلغتنامه دهخدااعمی دیده . [ اَ ما دی دَ / دِ ] (ص مرکب ) کورچشم . نابینا. آنکه بینایی چشم از دست داده : ور تو اعمی دیده ای بر دوش احمد دار دست کاندرین ره قائد تو مصطفی به مصطفی .خاقانی .
اعمی شدنلغتنامه دهخدااعمی شدن . [ اَ ما ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کور شدن . نابینا گردیدن . نور چشم از دست دادن : بر امام خلق ریزد هر زمانی صدهزارتا مخالف را ز دیدن دیده ها اعمی شود.ناصرخسرو.
اعمی فطریلغتنامه دهخدااعمی فطری . [ اَ ما ی ِ ف ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کور مادرزاد. (آنندراج ) (غیاث اللغات ).
اعمی دیدهلغتنامه دهخدااعمی دیده . [ اَ ما دی دَ / دِ ] (ص مرکب ) کورچشم . نابینا. آنکه بینایی چشم از دست داده : ور تو اعمی دیده ای بر دوش احمد دار دست کاندرین ره قائد تو مصطفی به مصطفی .خاقانی .
اعمی وشلغتنامه دهخدااعمی وش . [ اَ ما وَ ] (ص مرکب ) کورمانند؛ بسان کور. ماننده ٔ نابینا : توسن دلی و رایض تو قول لااله اعمی وشی و قائد تو شرع مصطفی .خاقانی .
اعمی الطلیطلیلغتنامه دهخدااعمی الطلیطلی . [ اَ مَطْ طُ ل َ طَ / طُ ] (اِخ ) رجوع به ابوجعفر البیری شود.
ابواعمیلغتنامه دهخداابواعمی . [ اَ اَ ما ] (ع اِ مرکب ) خَلد. کورموش . انگشت بُرک . موش کور. موش کوهی .