لغتنامه دهخدا
افاتیخ . [ اَ ] (ع اِ) افاتیخ الفقوع ؛ چیزهاست پزه که آن را بگمان سماروغ برچینند و چون برآید بشناسند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). چیزهای اندک و ریز (هنوات ) که گمان میرود سماروغ است و چون استخراج شود آنرا شناسند. یکی ِ آن اُفتوخ الافاتیخ من الفقوع ؛ هنوات تستخرج اولا فت