افکندهلغتنامه دهخداافکنده . [ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از افکندن . انداخته شده . افتاده . (یادداشت مؤلف ). ساقطشده . انداخته شده . (ناظم الاطباء) : چنان بد که آن دختر نیکبخت یکی سیب افکنده باد از درخت . <p class="
افکندهفرهنگ فارسی عمید۱. انداختهشده.۲. [قدیمی] گسترده.۳. [قدیمی، مجاز] شکست خورده.۴. [قدیمی، مجاز] خوار؛ ذلیل.
افکندهفرهنگ فارسی معین(اَ کَ دِ) (ص مف .) 1 - انداخته ، بر زمین زده . 2 - گسترده . 3 - به حساب نیامده ، مطرود.
سم افکندهلغتنامه دهخداسم افکنده . [ س ُ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) افکنده ٔ سم . ستور که سم آن افتاده باشد. || کنایه از عاجز و درمانده از حرکت و رفتار. (آنندراج ). کنایه از لنگ و مانده از رفتن . (غیاث ).
سایه افکندهلغتنامه دهخداسایه افکنده . [ ی َ / ی ِ اَ ک َدَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سایه افکنده شده : بر و بازوی شیرو هم زور پیل وز او سایه افکنده بر چند میل .فردوسی .
پس افکندهلغتنامه دهخداپس افکنده . [ پ َ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) چیزی که از درآمد و دخل کنار نهاده باشند برای زمانهای دیگر. ذخیره . اندوخته . پس انداز. پس افتاده . || پیخال طائران و سرگین دواب . (غیاث اللغات ).
افکنده شدنلغتنامه دهخداافکنده شدن . [ اَ ک َ دَ / دِ ش ُ دَ ] (مص مرکب )فکنده شدن . افتاده شدن . از پای درآمدن : فکندش بیک زخم گردن ز کفت چو افکنده شد دست عذرا گرفت .عنصری .
سم افکندهلغتنامه دهخداسم افکنده . [ س ُ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) افکنده ٔ سم . ستور که سم آن افتاده باشد. || کنایه از عاجز و درمانده از حرکت و رفتار. (آنندراج ). کنایه از لنگ و مانده از رفتن . (غیاث ).
سایه افکندهلغتنامه دهخداسایه افکنده . [ ی َ / ی ِ اَ ک َدَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سایه افکنده شده : بر و بازوی شیرو هم زور پیل وز او سایه افکنده بر چند میل .فردوسی .
پس افکندهلغتنامه دهخداپس افکنده . [ پ َ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) چیزی که از درآمد و دخل کنار نهاده باشند برای زمانهای دیگر. ذخیره . اندوخته . پس انداز. پس افتاده . || پیخال طائران و سرگین دواب . (غیاث اللغات ).
افکنده شدنلغتنامه دهخداافکنده شدن . [ اَ ک َ دَ / دِ ش ُ دَ ] (مص مرکب )فکنده شدن . افتاده شدن . از پای درآمدن : فکندش بیک زخم گردن ز کفت چو افکنده شد دست عذرا گرفت .عنصری .
افکنده سملغتنامه دهخداافکنده سم . [ اَ ک َ دَ / دِ س ُ ] (ص مرکب ) کنایه از عجز و زاری بسیار باشد. (برهان ) (هفت قلزم ). عاجزگشته . زارگشته . (ناظم الاطباء) : رخش بهرای زر بردن در پیش دیوپس خر افکنده سم مرکب جم ساختن . <p class=
يُلْقَىٰفرهنگ واژگان قرآنافکنده بشود -افکنده می شود - که القاء شود (کلمه القاء به معناي طرح و افکندن است )
افکنده شدنلغتنامه دهخداافکنده شدن . [ اَ ک َ دَ / دِ ش ُ دَ ] (مص مرکب )فکنده شدن . افتاده شدن . از پای درآمدن : فکندش بیک زخم گردن ز کفت چو افکنده شد دست عذرا گرفت .عنصری .
افکنده سملغتنامه دهخداافکنده سم . [ اَ ک َ دَ / دِ س ُ ] (ص مرکب ) کنایه از عجز و زاری بسیار باشد. (برهان ) (هفت قلزم ). عاجزگشته . زارگشته . (ناظم الاطباء) : رخش بهرای زر بردن در پیش دیوپس خر افکنده سم مرکب جم ساختن . <p class=
افکنده گوشلغتنامه دهخداافکنده گوش . [ اَ ک َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) فروهشته گوش . گوش بخم : صیادی سگی معلم داشت ، ازین پهن بری ، باریک ساقی ، لاغرمیانی ، فربه سرینی ، افکنده گوشی . (سندبادنامه ص 200).
سم افکندهلغتنامه دهخداسم افکنده . [ س ُ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) افکنده ٔ سم . ستور که سم آن افتاده باشد. || کنایه از عاجز و درمانده از حرکت و رفتار. (آنندراج ). کنایه از لنگ و مانده از رفتن . (غیاث ).
سایه افکندهلغتنامه دهخداسایه افکنده . [ ی َ / ی ِ اَ ک َدَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سایه افکنده شده : بر و بازوی شیرو هم زور پیل وز او سایه افکنده بر چند میل .فردوسی .
سرافکندهلغتنامه دهخداسرافکنده . [ س َ اَ ک َ دَ / دِ ](ن مف مرکب ) عاجز. خجل . شرمنده . سربزیر : فرزند من یتیم و سرافکنده گرد کوی جامه وسخ گرفته و در خاک خاکسار. کسایی .نشسته سرافکنده بی گفت وگوی ز
پس پشت افکندهلغتنامه دهخداپس پشت افکنده . [ پ َ س ِ پ ُ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) فراموش کرده شده . || ظِهْری ّ.
پس افکندهلغتنامه دهخداپس افکنده . [ پ َ اَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) چیزی که از درآمد و دخل کنار نهاده باشند برای زمانهای دیگر. ذخیره . اندوخته . پس انداز. پس افتاده . || پیخال طائران و سرگین دواب . (غیاث اللغات ).