اوبهلغتنامه دهخدااوبه . [ ب ِه ْ ] (اِخ ) بضم اول و سکون ثانی مجهول و کسر ثالث و ظهور هاء نام قریه ای است از قرای هرات و نزدیک بدان . (برهان ) (آنندراج ) (حبیب السیر چ قدیم ج 1 ص 379). و در معجم البلدان بفتح همزه ضبط شده و نس
اوبهفرهنگ فارسی عمید۱. خیمه؛ چادر؛ آلاچق.۲. جایی که طایفهای چادرهای خود را برپا ساخته و در آنجا زندگانی کنند.۳. [مجاز] طایفه؛ ایل.
اوبئةلغتنامه دهخدااوبئة. [ اَ ب ِ ءَ ] (ع اِ) ج ِ وباء و وباء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). و آن بیماریی است عام که آنرا مرگامرگی گویند یا طاعون . (آنندراج ).
اوبةلغتنامه دهخدااوبة. [ اَ ب َ ] (ع مص ) اوب . بازگشتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر). رجعت . بازگشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اوبه در اصطلاح اهل سلوک همان توبه است . (کشاف اصطلاحات الفنون ). || (اِ) یک پای ستور. ج ، اوبات . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
اوبیةلغتنامه دهخدااوبیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ وباء. ج ِ وباء.(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به وباء شود.
گاوبچهلغتنامه دهخداگاوبچه . [ ب َ چ َ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب )گوساله ؛ بچه گاو. یَرَع ٌ؛ بچه گاو. (منتهی الارب ).
حسین اوبهیلغتنامه دهخداحسین اوبهی . [ ح ُ س َ ن ِ اَ ب َ ] (اِخ ) خراسانی . متخلص به کامی . رجوع به کامی و اوبهی شود.
حافظ اوبهیلغتنامه دهخداحافظ اوبهی . [ ف ِ ظِ اَ ب َ ] (اِخ ) حافظ سلطان علی اوبهی ، از مردم متعین خراسان . مردی پاکیزه روزگار و صحبت دیده و خوش طبع است ، و خطوط را نیک نویسد اما در لباس و عقد دستار بسیار تکلف میکند. او راست :بیستون را گر کند سیل فنا بنیاد سست کی تواند نقش شیرین از دل فرهاد
اوبه عطالغتنامه دهخدااوبه عطا. [ ب ِ ع َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان آتابای بخش مرکزی شهرستان گنبد قابوس دارای 150 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
اویهلغتنامه دهخدااویه . [ ] (مغولی ، اِ) کاشانه . (آنندراج ازفرهنگ وصاف ). اما محتمل است که اوبه (اُبه ) باشد.
اولسطیونلغتنامه دهخدااولسطیون . [ اُ ل ُ ] (یونانی ، اِ) نام گیاهی است . (ناظم الاطباء). جبره . اوبه باجه . (یادداشت مؤلف ).
اوبةلغتنامه دهخدااوبة. [ اَ ب َ ] (ع مص ) اوب . بازگشتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر). رجعت . بازگشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اوبه در اصطلاح اهل سلوک همان توبه است . (کشاف اصطلاحات الفنون ). || (اِ) یک پای ستور. ج ، اوبات . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
اوبه عطالغتنامه دهخدااوبه عطا. [ ب ِ ع َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان آتابای بخش مرکزی شهرستان گنبد قابوس دارای 150 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).