بازجوفرهنگ فارسی عمیدکسی که از طرف دولت یا رئیس یک اداره مٲمور تحقیق و رسیدگی به امری یا کاری میشود.
بازجولغتنامه دهخدابازجو. (نف مرکب ) بازجوینده . محقق . مفتش . کسی که مأموریت پیدا میکند ازکسی در مورد امری یا اتهامی تحقیق و وارسی کند، یا از روی دفاتر و اسناد راستی و ناراستی کاری را معین کند. (واژه های فرهنگستان ). تفتیش گر. (فرهنگ رازی ).
بازجوییلغتنامه دهخدابازجویی . (حامص مرکب ) عمل بازجو. تفتیش . تجسس . تحقیق . فحص . بازجست . پژوهش . پیشتر بجای این کلمه تفتیش کتبی و اقتراح و تحقیق بکار میرفت : ازبازجوئی نوشته های فلان معلوم شد که حق بجانب اوست .
بازجوییلغتنامه دهخدابازجویی . (حامص مرکب ) عمل بازجو. تفتیش . تجسس . تحقیق . فحص . بازجست . پژوهش . پیشتر بجای این کلمه تفتیش کتبی و اقتراح و تحقیق بکار میرفت : ازبازجوئی نوشته های فلان معلوم شد که حق بجانب اوست .
بازجویی کردنلغتنامه دهخدابازجویی کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تحقیق . تفتیش . تجسس . فحص . بازجست . پژوهش کردن . عملی ابتدائی که معمولاً از طرف مأمورین شهربانی یا ژاندارمری هنگام دستگیری متهم برای کشف حقیقت اتهام و تشکیل پرونده جهت فرستادن به محاکم دادگستری انجام میدهند.
بازجوییلغتنامه دهخدابازجویی . (حامص مرکب ) عمل بازجو. تفتیش . تجسس . تحقیق . فحص . بازجست . پژوهش . پیشتر بجای این کلمه تفتیش کتبی و اقتراح و تحقیق بکار میرفت : ازبازجوئی نوشته های فلان معلوم شد که حق بجانب اوست .