باسمه ایفرهنگ فارسی عمید۱. چاپی: تصویر باسمهای.۲. [مجاز] آنچه ظاهرش خوب و فریبا اما بیاصل و بیبنیاد باشد؛ ساختگی؛ قلابی.
باسمه ایلغتنامه دهخداباسمه ای . [ م َ / م ِ ] (ص نسبی ) چاپی . مطبوع . مقابل قلمی . و رجوع به باسمه شود. || به مجاز، کاذب . بدروغ . بدل . مجعول . (یادداشت مؤلف ).
باشمهلغتنامه دهخداباشمه . [ ] ( ) رازی گوید باشمه بدوق رسد. (ترجمه ٔ صیدنه ٔ بیرونی ). این لغت و شرح آن جز در صیدنه ٔ ابوریحان جائی دیده نشدو مصحف می نماید و مراد از آن دانسته نشد که چیست .
باشمهلغتنامه دهخداباشمه . [ م َ / م ِ ] (اِ) صورتی از باشامه بمعنی سرانداز زنان . (مهذب الاسماء ذیل لغت خِمار). معجر زنان . روپاک . روسری . رجوع به خمار و نیز رجوع به باشامه شود.
چاپ کردنلغتنامه دهخداچاپ کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) چاپ زدن . طبع کردن . بطبع رسانیدن . باسمه کردن . و رجوع به باسمه کردن شود.
باسمه خوردنلغتنامه دهخداباسمه خوردن . [ م َ / م ِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) چاپ خوردن . علامت خوردن . و رجوع به باسمه شود.
بسمه کارلغتنامه دهخدابسمه کار.[ ب َ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) کسی که شغل وی کار با بسمه (باسمه ) باشد. بسمه گر. رجوع به بسمه و باسمه شود.
باسمه خوردهلغتنامه دهخداباسمه خورده .[ م َ / م ِ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) طبعشده . چاپ شده . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به باسمه شود.