بالون

bālon

معنی

وسیله‌ای برای پرواز، مرکب از یک کیسۀ بزرگ حاوی گازهای سبک‌تر از هوا و سبدی برای حمل بار و مسافر که به‌وسیلۀ ریسمان‌هایی به هم متصل شده.

جست‌وجوی دقیق

بالون

فرهنگ فارسی عمید

بالون

لغت‌نامه دهخدا

بالون . (فرانسوی ، اِ) بالن . چادری که درون آن را از گاز پرسازند و به هوا رها کنند. (از فرهنگ نظام ). محفظه ای که از گاز پرشده باشد و با آن توان به آسمان رفت . و رجوع به بالن شود.

بالون

balloon

واژه‌های مصوب فرهنگستان

وسیله‏ای هوایی که نیروی جلوبرنده ندارد و بر بعضی از آنها موتور نصب می‏شود

بالون

دیکشنری فارسی به انگلیسی

airship, balloon, flask, zeppelin

بالون

دیکشنری فارسی به عربی

منطاد

جست‌وجوی هم‌آوا

بالون‌ رادیوگمانه

radiosonde balloon

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بالونی برای حمل رادیوگمانه به بالا

بالون سقف‏یاب

ceiling balloon

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی بالون که برای تعیین سقف به کار می‏رود

تلسکوپ بالون‌بُرد

balloon-borne telescope

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تلسکوپی که برای کاهش تلاطم جوّی و رصد بهتر اجرام نجومی، آن را به‌وسیلۀ بالون به ارتفاعات بالای جوّ می‌فرستند متـ . تلسکوپ پوشن‌سپهری stratosphere telescope, stratoscope

عروسک بالونی

balloon puppet

واژه‌های مصوب فرهنگستان

عروسکی غول‌پیکر که آن را با گاز هلیوم پر می‌کنند

نجوم بالونی

balloon astronomy

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مطالعۀ اجرام آسمانی در لایه‌های بالای جوّ و آشکارسازی تابش الکترومغناطیسی در طولِ‌موج‌هایی که به سطح زمین نمی‌رسد، ازطریق تجهیزاتی که بر روی بالون نصب میشود

جست‌وجوی مشابه

بالونه

لغت‌نامه دهخدا

بالونه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) بالوایه . بالویه . مرغی است کوچک چند گنجشک . پرستوک . (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 192). رجوع به بالوایه شود. ظاهراً تحریفی از بالوایه است .

بالونیموس

لغت‌نامه دهخدا

بالونیموس . (اِخ ) نام مردی از شهر صور که بروایت دیودور، بفرمان اسکندر، از باغبانی به حکومت صور منصوب شد. و رجوع به ایران باستان پیرنیا ج 2 ص 1328 شود.