بواده

bavādeh

معنی

۱. [جمعِ بادِه و بادهَة] = باده bādeh
۲. (اسم) (تصوف) آنچه به‌طور ناگهانی از عالم غیب به قلب سالک وارد می‌شود، خواه موجب نشاط و سرور شود، خواه سبب غم و اندوه.

جست‌وجوی دقیق

بواده

لغت‌نامه دهخدا

بواده . [ ب َ دِه ْ ] (ع اِ) آنچه از عالم غیب بر دل آدمی بطور ناگهانی رسد و موجب بستگی یا گرفتگی دل شود. (کشاف اصطلاحات الفنون ). ما یفجاء القلب من الغیب علی سبیل الوهله اما موجب فرح او ترح . (تعریفات جرجانی ) (از اصطلاحات الصوفیه ). آنچه بطور ناگهانی از غیب به قلب برسد خواه

بواده

فرهنگ فارسی عمید

۱. [جمعِ بادِه و بادهَة] = باده bādeh۲. (اسم) (تصوف) آنچه به‌طور ناگهانی از عالم غیب به قلب سالک وارد می‌شود، خواه موجب نشاط و سرور شود، خواه سبب غم و اندوه.

جست‌وجوی هم‌آوا

بواذح

لغت‌نامه دهخدا

بواذح . [ ب َ ذِ ] (ع اِ) ج ِ باذح : عز باذح و شرف شامخ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

بواضع

لغت‌نامه دهخدا

بواضع. [ ب َ ض ِ ] (ع اِ)ج ِ باضعة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

باهده

لغت‌نامه دهخدا

باهده . [ هَُ دَ ] (ص مرکب ) راست . درست . (آنندراج ). باحق . محق . مقابل بیهده که ناحق باشد. (ناظم الاطباء).

بوعده

دیکشنری فارسی به عربی

لِاَجَلٍ

بوادی

لغت‌نامه دهخدا

بوادی . [ ب َ] (فعل ) در غزل حافظ بلهجه ٔ شیرازی قدیم است و «بوادی » یعنی بباید دیدن . و شعری از او است : امن انکرتنی عن عشق سلمی تز اول آن روی نهکو بوادی . حافظ.و معنی شعر چنین است : ای کسی که بر من انکار کردی از

درپیوند

بیشتر بدانید

بواده

bavādeh

معنی

جست‌وجوی دقیق

بواده

لغت‌نامه دهخدا

بواده

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

بواذح

لغت‌نامه دهخدا

بواضع

لغت‌نامه دهخدا

باهده

لغت‌نامه دهخدا

بوعده

دیکشنری فارسی به عربی

بوادی

لغت‌نامه دهخدا