تنهاخوریلغتنامه دهخداتنهاخوری . [ ت َ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) تنهاخواری : چو دریا مکن خو به تنهاخوری که تلخ است هرچ آن چو دریا خوری . نظامی .رجوع به تنها و دیگر ترکیبهای آن شود.
تنهاخورلغتنامه دهخداتنهاخور. [ ت َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) تنهاخوار. که تنها خورد : مخور تنها گرت خود آب جوی است که تنهاخور چو دریا تلخ خوی است . نظامی .رجوع به ماده ٔ قبل و تنها و دیگر ترکیبهای آن
تنهاخوارلغتنامه دهخداتنهاخوار. [ ت َ خوا / خا ] (نف مرکب ) تنهاخور. کنود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : بداند هرکه باتدبیر باشدکه تنهاخوار، تنهامیر باشد.نظامی .