خرامندهلغتنامه دهخداخرامنده . [ خ َ م َ دَ / دِ ] (نف ) کسی که با شوکت و حشمت و ناز و بزرگواری راه می رود و می خرامد. کسی که با زیبایی می خرامد. سیرکننده با ناز. (از ناظم الاطباء) : مجلس تو ز نکورویان چون باغ بهارپرتذروان خرامنده
خرامندگیلغتنامه دهخداخرامندگی . [ خ َ م َ دَ / دِ ] (حامص )حالت خرامیدن . عمل خرامنده . (یادداشت بخط مؤلف ).
متجبسلغتنامه دهخدامتجبس . [ م ُ ت َ ج َب ْب ِ ] (ع ص ) خرامنده . (آنندراج ). خرامنده و به طور تکبر راه رونده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تجبس شود.