خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ َص ْ صا ] (اِخ ) دهی است بزرگ به بغداد بطرف دجیل . از آن ده است محمد خصی بن علی بن محمد. (منتهی الارب ).
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ َ صی ی ] (ع ص ) خایه ٔ کشیده شده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد) : بی نام هم کنونش چو بید سترک خصی این بدگهر شغالک توسن رگ استرک . خاقانی .|| شعری که خالی از حدیث زنان باشد. (منتهی الارب
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ ُ / خ ِ ] (ع اِ) خایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).