درخورلغتنامه دهخدادرخور. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) درخورنده . لایق . سزاوار. (برهان ) (غیاث ) (آنندراج ). زیبا. اهل . صالح . بابت . از در. فرزام . شایان . حقیق . جدیر. حری . خلیق . قمین . حجی . حجی ٔ. (یادداشت مرحوم دهخدا) : بد
درخوردیکشنری فارسی به انگلیسیable _, apposite, appropriate, apt, condign, congruous, decent, equal, felicitous, fitting, for, germane, just, likely, ly, meet, proper, right, seasonable, suitable, well, worthy
درخور آمدنلغتنامه دهخدادرخور آمدن . [ دَ خوَرْ / خُرْ م َ دَ ] (مص مرکب ) شایسته بودن . سزاوار بودن . لایق بودن . مناسب بودن . متناسب افتادن . موافق افتادن . رفاء. لبق . موافقة.(دهار). وفاق . (ترجمان القرآن جرجانی ) : کم فضولی کن تو در ح
درخورندلغتنامه دهخدادرخورند. [ دَ خوَ / خ ُ رَ ] (ص مرکب ) سزاوار. شایسته . خورند : خدایی او راست درخورند. (جهانگشای جوینی ). رجوع به خورند شود.
درخوریلغتنامه دهخدادرخوری . [ دَ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب )اهلیت . سزاواری . شایستگی . (یادداشت مرحوم دهخدا).
درخورانیدنلغتنامه دهخدادرخورانیدن . [ دَ خوَ / خ ُ دَ ] (مص مرکب ) چیزی بخورد کسی دادن . اشراب . (دهار). || گنجانیدن . اقحام . و رجوع به خورانیدن شود.
درخوردلغتنامه دهخدادرخورد. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) درخور. لایق . سزاوار. (برهان ) (غیاث ). لایق . زیبا. اندرخورد. از درِ. ز درِ. اندرخور.شایان . فراخور. (شرفنامه ٔ منیری ). شایسته . موافق . مناسب . (ناظم الاطباء). لائق . وفاق . (دهار) :</
درخوردارلغتنامه دهخدادرخوردار. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) مرد خوشگذران و خوشبخت در تعیش و زندگانی . (ناظم الاطباء).
درخورندلغتنامه دهخدادرخورند. [ دَ خوَ / خ ُ رَ ] (ص مرکب ) سزاوار. شایسته . خورند : خدایی او راست درخورند. (جهانگشای جوینی ). رجوع به خورند شود.
درخوریلغتنامه دهخدادرخوری . [ دَ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب )اهلیت . سزاواری . شایستگی . (یادداشت مرحوم دهخدا).
درخور آمدنلغتنامه دهخدادرخور آمدن . [ دَ خوَرْ / خُرْ م َ دَ ] (مص مرکب ) شایسته بودن . سزاوار بودن . لایق بودن . مناسب بودن . متناسب افتادن . موافق افتادن . رفاء. لبق . موافقة.(دهار). وفاق . (ترجمان القرآن جرجانی ) : کم فضولی کن تو در ح
درخورانیدنلغتنامه دهخدادرخورانیدن . [ دَ خوَ / خ ُ دَ ] (مص مرکب ) چیزی بخورد کسی دادن . اشراب . (دهار). || گنجانیدن . اقحام . و رجوع به خورانیدن شود.
درخوردلغتنامه دهخدادرخورد. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) درخور. لایق . سزاوار. (برهان ) (غیاث ). لایق . زیبا. اندرخورد. از درِ. ز درِ. اندرخور.شایان . فراخور. (شرفنامه ٔ منیری ). شایسته . موافق . مناسب . (ناظم الاطباء). لائق . وفاق . (دهار) :</
نادرخورلغتنامه دهخدانادرخور. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) ناسزاوار. ناشایست . که درخور و سزاوار نیست : از بهر پایندگی این در نفس ها و دوری آن از محال ها و نادرخورها. (کشف المحجوب سجستانی ). || ناپسند. نامطبوع : <
اندرخورلغتنامه دهخدااندرخور. [ اَ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع) (هفت قلزم ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ). لایق . (مؤید الفضلاء). درخور و سزاوار. (رشیدی ). سزاوار و لایق و شایسته و مناسب ،. (ناظم الاطباء). سزاوار. لایق . شایسته
اندرخورفرهنگ فارسی عمیددرخور؛ لایق؛ شایسته؛ سزاوار: ◻︎ گفتم هنر پدید کن اندرخور جواب / گفتا که در جواب پدید آورد هنر (ناصرخسرو۱: ۲۷۰).
بداندرخورلغتنامه دهخدابداندرخور. [ ب َ اَ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) ناسزاوار. ناشایسته : ... سخن رفت هرگونه از بیش و کم ز بیدادگر شاه و از لشکرش وز آن رسمهای بداندرخورش .فردوسی .