دورویهلغتنامه دهخدادورویه . [ دُ ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) دورو.هر چیز که دارای دورو باشد. (ناظم الاطباء). پشت ورودار. مقابل یک رو. مقابل یک رویه . دارای دوسو و دارای دوطرف . (یادداشت مؤلف ). طارة. (المنجد) : چیست آن گرد بزرگ ا
دوگروهیلغتنامه دهخدادوگروهی . [ دُ گ ُ ] (حامص مرکب ) اختلاف . دوگانگی . دو دستگی . نفاق : این مخذول را دل بشکست و دو گروهی افتاد میان لشکر او. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 431). کار آن پادشاه از نظام بخواهد گشت از تعصبی که افتاد و دو گروهی میان
گل دورویهلغتنامه دهخداگل دورویه . [ گ ُ ل ِ دُ ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) همان گل دوروی است : رخ گلنار، چونانچون شکن بر روی بت رویان گل دورویه ، چونانچون قمرها در دوپیکرها. منوچهری .آن دورویه گ
همسُرایان دوگروهیdouble chorusواژههای مصوب فرهنگستانهمسُرایانی که در دو گروه، به تناوب یا همزمان ، قطعهای واحد را با یکدیگر اجرا میکنند
دوراهلغتنامه دهخدادوراه . [ دُ ] (اِ مرکب ) دوراهی . نقطه ای که از آن دو راه منشعب می شود مانند دو راه اصفهان ، دو راه یزد، دو راه خمین و جز آنها که عموماً نام محلی سر راه می باشند. (یادداشت مؤلف ) : ای بر سر دوراه نشسته درین رباطاز خواب و خورد بیهده تا کی زنی
دوراهیلغتنامه دهخدادوراهی . [ دُ ] (اِ مرکب ) دوراه . دوراهه . نقطه ای که از آن دو راه منشعب می شود. آنجا که راه به دو شعبه منقسم گردد. مانند دوراهی راه آهن و دوراهی شوراب و غیره .(از یادداشت مؤلف ). رجوع به دوراه و دوراهه شود.
گل دورویهلغتنامه دهخداگل دورویه . [ گ ُ ل ِ دُ ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) همان گل دوروی است : رخ گلنار، چونانچون شکن بر روی بت رویان گل دورویه ، چونانچون قمرها در دوپیکرها. منوچهری .آن دورویه گ
غم درکنکلغتنامه دهخداغم درکنک . [ غ َ دَ ک ُ ن َ ] (اِ مرکب ) در تداول عامه ٔ زنان ، دورویه و ضرب و امثال آن . دف دورویه . داریه (دورویه ). تُمبَک .
سماطینلغتنامه دهخداسماطین . [ س ِ طَ ] (ع اِ) تثنیه ٔ سماط، دورویه . دو رسته از درختان و مردم . (از غیاث ) (آنندراج ) : دورویه سماطین آراسته نشینندگان جمله برخاسته . نظامی .رجوع به سماط و سماطان شود.
داریهلغتنامه دهخداداریه . [دارْ ی َ / ی ِ ] (اِ) مصحف دورویه . دائره . یهودیان طهران دُریِه گویند. حلقه واری است از چوب که بر یک روی یا دو روی آن پوستی کشیده باشند و رامشگران بهمراه دیگر سازها بنوازند. رجوع به دائره و دورویه شود.
دایره زدنلغتنامه دهخدادایره زدن . [ ی ِ رَ / رِ زَ دَ ] (مص مرکب ) حلقه بستن . دائره بستن . || زدن دورویه و دف . نواختن دایره .به نوازش درآوردن دورویه . رجوع به دائره زدن شود.
گل دورویهلغتنامه دهخداگل دورویه . [ گ ُ ل ِ دُ ی َ / ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) همان گل دوروی است : رخ گلنار، چونانچون شکن بر روی بت رویان گل دورویه ، چونانچون قمرها در دوپیکرها. منوچهری .آن دورویه گ