لغتنامه دهخدا
حارثة. [ رِ ث َ ] (اِخ ) ابن النعمان بن نفیعبن زیدبن عبیدبن ثعلبةبن غنم بن مالک بن النجار الانصاری . به قول ابن سعد کنیت او ابوعبداﷲ است . او صحابی و بگفته ٔ ابن سعد و موسی بن عقبة از کسانی است که وقعه ٔ بدر را درک کرده اند.ابن اسحاق نیز از وی نام برد ولی نام جد او را رافعآرد