زندگانیفرهنگ فارسی عمید۱. زنده بودن؛ زیستن حیات.۲. (اسم) عمر؛ حیات.۳. (اسم) آنچه به زندگی جمعیِ انسانها بستگی دارد.
زندگانیلغتنامه دهخدازندگانی . [ زِ دَ / دِ ] (حامص ، اِ) اسم مصدر از زنده (زیستن )، پهلوی «زندکیه » ، گیلکی «زندگی » . زنده بودن .حیات . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). معروف . (آنندراج ). حیات . (ناظم الاطباء). زنده بودن . زیستن . حیات . (فرهنگ فارسی معین ). زیست . حی
زندیانیلغتنامه دهخدازندیانی . [زَ دَ ] (ص نسبی ) منسوب است به زندیا که از قرای نسف است . (انساب سمعانی ).
خوش زندگانیلغتنامه دهخداخوش زندگانی . [ خوَش ْ / خُش ْ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) با زندگانی آسوده . مقابل بدزندگانی . (یادداشت مؤلف ). || خوش گذران . عیاش .
کوتاه زندگانیلغتنامه دهخداکوتاه زندگانی . [ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) کم عمر. (ناظم الاطباء). و رجوع به کوته زندگانی شود.
کوته زندگانیلغتنامه دهخداکوته زندگانی . [ ت َه ْ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) کوتاه زندگانی . کوتاه عمر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ولیکن رادمردان جهاندارچو گل باشند کوته زندگانی . دقیقی .هرکه به محل رفیع رسی
آب زندگانیلغتنامه دهخداآب زندگانی .[ ب ِ زِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب حیات .آب خضر. آب زندگی . آب بقاء. ماءالحیات : ابر آب زندگانی اوست من زنده شوم چون یکی قطره ز ابرش در دهان من چکید. ناصرخسرو.<
تنگ زندگانیلغتنامه دهخداتنگ زندگانی . [ ت َ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) تنگ زیست . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا): طمل ؛ مرد تنگ زندگانی . (منتهی الارب از یادداشت ایضاً). رجوع به تنگ زیست شود.
دراززندگانیلغتنامه دهخدادراززندگانی . [ دِ زِ دَ/ دِ ] (حامص مرکب ) طویل العمر. بسیارزیست . (یادداشت مرحوم دهخدا): اندر کوههای وی [ کرمان ] مردمانی انددراززندگانی و تن درست . (حدود العالم ). امیرالمؤمنین دراززندگانی تر از همه ٔ اقربا باشد. (قابوسنامه ).
خوش زندگانیلغتنامه دهخداخوش زندگانی . [ خوَش ْ / خُش ْ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) با زندگانی آسوده . مقابل بدزندگانی . (یادداشت مؤلف ). || خوش گذران . عیاش .
کوتاه زندگانیلغتنامه دهخداکوتاه زندگانی . [ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) کم عمر. (ناظم الاطباء). و رجوع به کوته زندگانی شود.
کوته زندگانیلغتنامه دهخداکوته زندگانی . [ ت َه ْ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) کوتاه زندگانی . کوتاه عمر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ولیکن رادمردان جهاندارچو گل باشند کوته زندگانی . دقیقی .هرکه به محل رفیع رسی
نیکوزندگانیلغتنامه دهخدانیکوزندگانی . [ زِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) نیکوحال . نیکوخورش . متنعم . خوش گذران . قوی حال . در نعمت و رخاء: ناعمه ؛ زنی نیکوزندگانی . (یادداشت مؤلف ).