زهرآلودلغتنامه دهخدازهرآلود. [ زَ ] (ن مف مرکب ) زهردار و آلوده به زهر. (ناظم الاطباء). آلوده به زهر. زهرآگین . سمی . (از فرهنگ فارسی معین ) : شیرمردی ، خیز و خوی شیرخوردن کن رهاتا کی این پستان زهرآلود داری در دهان . خاقانی .راه برداش
خنده ٔ زهرآلودلغتنامه دهخداخنده ٔ زهرآلود. [ خ َ دَ / دِ ی ِ زَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب )کنایه از خنده ای که از روی قهر باشد و آن را خنده ٔ خون آلود نیز گویند. (انجمن آرای ناصری ) : برغم حاسد و بدخواه پیش دشمن و دوست چو صبح خنده زنم خنده
زهرآلودهلغتنامه دهخدازهرآلوده . [ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) زهرآلود. (فرهنگ فارسی معین ) : گوشت زهرآلود دانایان خورم در هر زمان تلختر باشم و گر شویی به آب کوثرم . خاقانی .رجوع به ماده ٔ قبل و زهر و دیگ
خنده ٔ زهرآلودلغتنامه دهخداخنده ٔ زهرآلود. [ خ َ دَ / دِ ی ِ زَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب )کنایه از خنده ای که از روی قهر باشد و آن را خنده ٔ خون آلود نیز گویند. (انجمن آرای ناصری ) : برغم حاسد و بدخواه پیش دشمن و دوست چو صبح خنده زنم خنده
زهرآلودهلغتنامه دهخدازهرآلوده . [ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) زهرآلود. (فرهنگ فارسی معین ) : گوشت زهرآلود دانایان خورم در هر زمان تلختر باشم و گر شویی به آب کوثرم . خاقانی .رجوع به ماده ٔ قبل و زهر و دیگ
خنده ٔ زهرآلودلغتنامه دهخداخنده ٔ زهرآلود. [ خ َ دَ / دِ ی ِ زَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب )کنایه از خنده ای که از روی قهر باشد و آن را خنده ٔ خون آلود نیز گویند. (انجمن آرای ناصری ) : برغم حاسد و بدخواه پیش دشمن و دوست چو صبح خنده زنم خنده