زیارتگاه

ziyāratgāh

معنی

جای زیارت؛ مزار؛ مرقد امام یا امامزاده یا شخص بزرگ که مردم به زیارت آن می‌روند.

مترادف

حرم، مرقد، مزار

جست‌وجوی دقیق

زیارتگاه

لغت‌نامه دهخدا

زیارتگاه . [ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان بخش حومه ٔ شهرستان شهرضا است که 1134 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).

زیارتگاه

لغت‌نامه دهخدا

زیارتگاه . [ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان سیاهکل است که در بخش سیاهکل دیلمان شهرستان لاهیجان واقع است و 186 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).

زیارتگاه

زیارتگاه . [رَ ] (اِ مرکب ) معروف . (آنندراج ). محل زیارت . جای زیارت کردن . (ناظم الاطباء). مزار. زیارتگه . زیارت جای .(یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زیارتخانه : بر سر دجله گذشته تا مداین خضروارقصر کسری و زیارتگاه سلمان دیده اند. <p class="aut

زیارتگاه

فرهنگ فارسی عمید

جای زیارت؛ مزار؛ مرقد امام یا امامزاده یا شخص بزرگ که مردم به زیارت آن می‌روند.

زیارتگاه

shrine 2, sanctuary 5

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بنا یا بخشی از یک بنای مذهبی که مدفن فردی مقدس است یا یادگاره‌های او در آن قرار دارد

جست‌وجوی هم‌آوا

زیارتگاه سیار

portable shrine

واژه‌های مصوب فرهنگستان

زیارتگاهی قابل حمل، به‌ویژه در بین پیروان آیین بودا، به‌صورت جعبه یا صندوقی کوچک که مسافران آن را در سفر به سرزمین‌های دور و ناهم‌کیش، برای به‌ جا آوردن آداب مذهبی‌شان، حمل می‌کردند

زیارتگاه عرفی

secular shrine

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پدیده‌ای طبیعی یا اثر یا بنایی یادمانی و برساخته که در فرهنگ جاری مردمان امروز محل توجه و نوعی ارج‌گذاری است

زیارتگاه‌گَردی

secular tourism

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی گردشگری که در آن گردشگران عمدتاً برای ارضای حس کنجکاوی خود از مکان‌های مذهبی و احتمالاً زائران دیدن می‌کنند

در داخل ضریح زیارتگاه قرار دادن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

enshrine

زیارتگه

لغت‌نامه دهخدا

زیارتگه . [ رَ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مزار. زیارتگاه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : ز سمرقند بسی کس به دعای توشدندبه زیارتگه کاشان و عبادتگه اوش . سوزنی .رفت از آنجا و برگ راه بساخت به زیارتگه مقدس تاخت . <p cl