شاهدپرستلغتنامه دهخداشاهدپرست . [ هَِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ شاهد. که زیبا و خوب روی را پرستد. جمال پرست .زیباپرست . عاشق و دلبسته ٔ بمعشوق . (ناظم الاطباء).
شاهدپرستیلغتنامه دهخداشاهدپرستی . [ هَِ پ َ رَ ](حامص مرکب ) عمل شاهدپرست . زیباپرستی . جمال پرستی .
شاهدپرستیلغتنامه دهخداشاهدپرستی . [ هَِ پ َ رَ ](حامص مرکب ) عمل شاهدپرست . زیباپرستی . جمال پرستی .
پرستلغتنامه دهخداپرست . [ پ َ رَ ] (نف ) پرستنده و پرستار باشد و شخصی را نیز گویند که در وهم و پندار خود یعنی در فکر وخیال خود مانده باشد. (برهان ). برای کلمات مرکبه ٔ باپرست ذیل رجوع به ردیف و رده ٔ همین کلمات شود: بت پرست . آتش پرست . می پرست . خداپرست . پول پرست . دینارپرست . کعبه پرست . ع
شاهدپرستیلغتنامه دهخداشاهدپرستی . [ هَِ پ َ رَ ](حامص مرکب ) عمل شاهدپرست . زیباپرستی . جمال پرستی .