دجهلغتنامه دهخدادجه . [ دُج ْ ج َ ](ع اِ) شدت تاریکی . (منتهی الارب ). تاریکی . (مهذب الاسماء). ج ِ دجی . (مهذب الاسماء). تاریکی شب . (دهار).
دجةلغتنامه دهخدادجة. [ دُ ج َ ] (ع اِ) سه انگشت با لقمه . || گویک پیراهن . ج ، دجاة. دجی . (منتهی الارب ).
دجیهلغتنامه دهخدادجیه . [ دُ ی َ ] (ع اِ) کازه ٔ صیاد. (منتهی الارب ). کمینگاه شکارگر. خانه ٔ صیاد. (مهذب الاسماء). || تاریکی . (منتهی الارب ). تاریکی شب . || از کمان باندازه ٔ دو انگشت . من القوس اصبعین توضع فی طرف السیر الذی یعلق به القوس . ج ، دجی . (از منتهی الارب ). || جای گوژانگبین . (م
دزهلغتنامه دهخدادزه . [ دِ زَ ] (اِ) مزید مؤخر امکنه قرار گیرد، چون تشکیدزه . (از یادداشت مرحوم دهخدا).
دزهلغتنامه دهخدادزه . [ دِ زَ ] (اِخ ) شهرکی است [به خراسان ] بر دامن کوه و رود مرو به میان او بگذرد و جایی خوش است و میوه های بسیار. (حدود العالم ).