= طَلل
طلول . [ طُ ] (ع اِ) ج ِ طَلل . (منتهی الارب ).
بایر، بیغوله، خرابه، طلل، مخروبه، ناآباد، ویران ≠ آباد، معمور
( اَ ) [ ع . ] (اِ.) جِ طلل ؛ آنچه از عمارت و بنا، برپا مانده باشد.