فروجستنلغتنامه دهخدافروجستن . [ ف ُ ج َ ت َ ] (مص مرکب ) بزیر جستن . مقابل برجستن . (یادداشت بخط مؤلف ) : از اسب فروجست و زمین بوسه داد. (تاریخ بیهقی ).
فروجهیدنلغتنامه دهخدافروجهیدن . [ ف ُ ج َ دَ ] (مص مرکب ) فروجستن . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به فروجستن شود.
ورجستنلغتنامه دهخداورجستن . [ وَ ج َ ت َ ] (مص مرکب ) برجستن . جستن به سوی بالا. در مقابل فروجستن .- امثال :تا توانی ورجه چون نتوانستی فروجه .
ورجه و ورجه کردنلغتنامه دهخداورجه و ورجه کردن . [ وَ ج َ / ج ِ ج َ / ج ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ورجستن و فروجستن پیاپی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).