لغتنامه دهخدا
قتر. [ ق ِ ] (ع اِ) نوعی از پیکان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || تیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || تیر خرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || نی که آن را بر هدف اندازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). و گفته اند قتره یکی و قتر جمع آن است . (اقرب الموار