لافندهلغتنامه دهخدالافنده . [ ف َدَ / دِ ] (نف ) آنکه لافد. آنکه لاف زند : از این لافندگان و آوازجویان بگذر ای حجت که تو مرد حق و زهدی نه مرد لاف و آوازی .ناصرخسرو.