لنگرگاهلغتنامه دهخدالنگرگاه . [ ل َ گ َ ] (اِ مرکب ) جائی که کشتی در دریا بایستد و پیشتر نتواند رود. دهانه و یا جائی از دریا که کشتی آنجا بایستد. خور. بندر. کلاّء. (منتهی الارب ): مرسی ، مراسی ؛ لنگرگاهها.
لِنْگِرْگاهگویش گنابادی در گویش گنابادی، گبری یعنی قربانگاه ، محل ارتباط با عالم مردگان و اجنه(دیوها) و قربانی برای خدایان
عوارض لنگرگاهیanchorage duesواژههای مصوب فرهنگستانهزینهای که ادارۀ بندر به ازای هر لنگراندازی اخذ میکند
لنگرگاه قرنطینهquarantine anchorageواژههای مصوب فرهنگستانمحلی در ورودی بندرگاه که معمولاً با شناوۀ زرد مشخص میشود و کشتیها در آنجا لنگر میاندازند تا مقررات قرنطینه در مورد آنها اعمال شود