مخذول

maxzul

معنی

سرافکنده؛ خوار.

مترادف

۱. ریشهکن، منکوب
۲. خوار، زبون، سرافکنده، سرشکسته، ذلیل

جست‌وجوی دقیق

مخذول

لغت‌نامه دهخدا

مخذول . [ م َ ] (ع ص ) خوارکرده شده . (غیاث ) (آنندراج ). خوار شده و ذلیل و منکوب . (ناظم الاطباء) : شغل این مخذول کفایت کرده آمد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 367). به زودی بروم تا آن مخذول برانداخته آید. (تاریخ بیهقی چ ادیب

مخذول

فرهنگ فارسی عمید

سرافکنده؛ خوار.

مخذول

فرهنگ فارسی معین

(مَ) [ ع . ] (اِمف .) 1 - بی بهره ، خوار شده . 2 - کسی که از یاری کردن به او خودداری کنند.

مخذول

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. ریشهکن، منکوب ۲. خوار، زبون، سرافکنده، سرشکسته، ذلیل

جست‌وجوی هم‌آوا

مخذول و منکوب

فرهنگ گنجواژه

مطرود.

مخضل

لغت‌نامه دهخدا

مخضل . [ م ِ ض َ ] (ع ص ) سیف مخضل ؛ شمشیر بران ، لغتی است در صاد مهمله . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

مخضل

لغت‌نامه دهخدا

مخضل . [ م ُ ض َل ل ] (ع ص ) به معنی مُخضَل است و رجوع به ماده ٔ قبل و اخضال شود. || پشته و تپه ٔ تر و مرطوب از شبنم . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).

مخضل

لغت‌نامه دهخدا

مخضل . [ م ُ ض ِ ] (ع ص ) ترکننده چیزی را به آب . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

مخذل

لغت‌نامه دهخدا

مخذل . [ م ُ خ َذْ ذِ ] (ع ص ) بر خذلان گذارنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که سبب می شود خذلان ...میان دوستان و کسان خود را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخذیل شود. || حقیر و ذلیل کننده . || ترکننده . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).