مرفینلغتنامه دهخدامرفین . [ م ُ ] (فرانسوی ، اِ) ماده ٔ سمی مخدر که از شیره ٔ خشخاش و شقایق گیرند. (یادداشت مرحوم دهخدا). یکی از آلکالوئیدهایی است که در گیاه خشخاش موجود است و از شیره ٔ خشخاش (که به تریاک موسوم است ) استخراج شود. نسبت وزن مرفین به وزن تریاک 1/10</spa
طبقة مرفّهانexecutive floor, tower concept, business floorواژههای مصوب فرهنگستانطبقهای از مهمانخانه که خدمات استثنایی به بازرگانان و مسافران متمول ارائه میدهد
هروئینفرهنگ فارسی معین(هِ) [ فر. ] (اِ.) گرد سفید رنگی است از مشتقات مرفین ولی از مرفین و کوکایین قوی تر و کشنده تر که اعتیادآور است .
کدئینلغتنامه دهخداکدئین . [ ک ُ دِ ] (فرانسوی ، اِ) جوهر مسکن افیون . یکی از آلکالوئیدهایی است که از تریاک به دست می آورند و دارای خواصی شبیه مرفین و فرمولش نیز شبیه فرمول مرفین است با این تفاوت که یک CH2 اضافه دارد بنابراین فرمول آن را می توان بصورت «<span cl
هروئینفرهنگ فارسی عمیدگردی سفیدرنگ، بیبو، تلخ، و اعتیادآور از مشتقات مرفین، که از مرفین و کوکائین قویتر و کشندهتر است و استعمال آن اثر آنی و شدید تخدیری در انسان تولید میکند.
دیامرفینفرهنگ فارسی عمیدهروئین؛ یکی از مشتقات مرفین که به سرعت سبب اعتیاد شدید میشود. در طب نیز برای تسکین دردهای شدید به کار میرود.