لغتنامه دهخدا
جزیر. [ ج َ ] (ع اِ) به لغت اهل سواد شخصی که اهل قریه از طرف خود برای مهمانی کسی که از طرف سلطان آید مقرر کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء)(از ذیل اقرب الموارد) (از متن اللغة) : اذاما رأونا قلسوا من مهاب-ةو یسعی علینا بالطعام ج