مهلکتلغتنامه دهخدامهلکت . [ م َ ل َ ک َ ] (ع اِ) مهلکة. مهلکه . جای هلاکت و نابودی : باشد که به حیلت از این مهلکت و خطر نجات یابم و برهم . (سندبادنامه ص 327). رجوع به مهلکه شود.
صخره محلقوتلغتنامه دهخداصخره محلقوت . [ ] (اِخ ) (سنگ انقسام ) قلعه ای است طبیعی که در دشت معون در جنوب شرقی حبرون واقع است (سموئل 23: 38). داود در آنجا از دست شاؤل بطور عجیب رهایی یافت و بنا بر تحقیق اهل دانش صخره ٔ مرقوم در وادی
مهلکاتلغتنامه دهخدامهلکات . [ م ُ ل ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مهلک . || ج ِ مهلکة. مقابل منجیات . طوائح . (منتهی الارب ) : چون نوح پیر عشق وز طوفان مهلکات ایمن به کوه کشتی و خرم ز سام و حام .خاقانی .
معلقاتلغتنامه دهخدامعلقات .[ م ُ ع َل ْ ل َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ معلقة. (اقرب الموارد)(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به معلقة شود.- معلقات سبع ؛ سبعه ٔ معلقه . رجوع به معلقة و «سبعه ٔ معلقات » شود.
معلقاتفرهنگ فارسی معین( ~.) [ ع . ] (اِ.) سبعة معلقه ؛ هفت قصیده ای که در زمان جاهلیت در خانة کعبه آویزان کرده بودند.
مهلکةلغتنامه دهخدامهلکة. [م َ ل َ / ل ِ / ل ُ ک َ ] (ع اِ) مهلکت . مهلکه . جای هلاک . (غیاث ). هلاکی . (مهذب الاسماء). محل هلاک . عاثور. موبق . جای هلاکی . مضیعة. (منتهی الارب ). جای هلاکت . موتغه . غائلة. موردة. (المنجد). تَب