ناصیه

nāsiye

معنی

۱. (زیست‌شناسی) پیشانی.
۲. [قدیمی، مجاز] موی پیش سر.

مترادف

۱. پیشانی، جبهه، جبین، ناصیت
۲. چهره، رخ، رخسار، رو، وجنه

جست‌وجوی دقیق

ناصیه

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) پیشانی.۲. [قدیمی، مجاز] موی پیش سر.

ناصیه

فرهنگ فارسی معین

(یَ یا یِ) [ ع . ناصیة ] (اِ.) 1 - پیشانی . 2 - موی پیش سر. ج . نواصی .

ناصیه

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. پیشانی، جبهه، جبین، ناصیت ۲. چهره، رخ، رخسار، رو، وجنه

جست‌وجوی هم‌آوا

نوپیشه

لغت‌نامه دهخدا

نوپیشه . [ ن َ / نُو ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) کسی که تازه به شغلی مشغول گردیده . شاگرد مبتدی . (فرهنگ فارسی معین ). تازه کار : این نوپیشه را گفتند که این را گردن بزن . (تذکرة الاولیاء).<b

نوسه

لغت‌نامه دهخدا

نوسه . [ س َ / س ِ/ن َ / نُو س َ / س ِ ] (اِ)قوس قزح . (از لغت فرس اسدی ) (رشیدی ) (برهان قاطع) (صحاح الفرس ) (آنندراج ) (انجمن آرا). نوس .

نوشه

لغت‌نامه دهخدا

نوشه . [ ش َ ] (اِخ ) نام دختر نرسی پادشاه ساسانی است . وی عمه ٔ شاپور ذوالاکتاف است . رجوع به فهرست ولف و تاریخ گزیده ص 107 شود.

نوشه

نوشه . [ ن َ /نُو ش َه ْ ] (اِ مرکب ) پادشاه نوجوان . (جهانگیری ) (غیاث اللغات ) (برهان قاطع). پادشاه نو و جوان . (رشیدی ). شاه جوان . (انجمن آرا). نوشاه . شاه جوان و کم تجربه . (ناظم الاطباء). شاه نو. || داماد. (جهانگیری ) (انجمن آرا). نودام

نوشه

لغت‌نامه دهخدا

نوشه . [ش َ / ش ِ ] (اِ) قوس قزح . (اوبهی ) (برهان قاطع) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). آزفنداگ . آفنداک . انطلیسون .تیراژه . کمر رستم . کمردون . طوق بهار. سریر. (یادداشت مؤلف از حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) : از

جست‌وجوی مشابه

ناصیه جای

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه جای . [ ی َ /ی ِ ] (اِ مرکب ) سجده گاه . (از آنندراج ) : جایم از دیده کند عقل و چنینش دارندهرکه را کعبه ٔ مدح تو بود ناصیه جای . عرفی (از آنندراج ).|| آنجای از پیشانی که در و

ناصیه زار

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه زار. [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) از عالم گلزار و سبزه زار. (آنندراج ). آنجا که مردم ناصیه بر زمینش می گذارند. سجده گاه عمومی : به آستین کریمش که هست گنج افشان به آستان حریمش که هست ناصیه زار. <p class="

ناصیه سای

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه سای .[ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) و ناصیه کوب . مساجد. (آنندراج ). محل ناصیه به زمین سائیدن . سجده گاه . مسجد. || (نف مرکب ) ناصیه کوب . رجوع به ناصیه کوب شود.

ناصیه کوب

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه کوب . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) مساجد. (از آنندراج ). جای ناصیه به زمین کوفتن . جای پیشانی به زمین سائیدن . سجده گاه مسجد. || (نف مرکب ) آنکه پیشانی خود را به زمین می مالد و فروتن و خاضع و متواضع و کسی که خود را پست و دون و حقیر می شمارد

ناصیه کوبان

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه کوبان . [ ی َ / ی ِ ] (ق مرکب ) سجده کنان . در حالت پیشانی به زمین سائیدن : پای کوبان بحرم رفتم و عیبم کردندبر در دیرمغان ناصیه کوبان رفتم .عرفی (ازآنندراج ).

جست‌وجوی متن

نواصی

فرهنگ فارسی عمید

= ناصیه

ناصیت

لغت‌نامه دهخدا

ناصیت . [ ی َ] (ع اِ) ناصیة : و به یمن ناصیت مظفر و منصور بازگردم . (کلیله و دمنه ). رجوع به ناصیة شود.

ذوائب

فرهنگ فارسی عمید

۱. ناصیه.۲. موی پیش سر.

نواصی

فرهنگ فارسی معین

(نَ) [ ع . ] (اِ.) جِ ناصیه .

نواصی

لغت‌نامه دهخدا

نواصی . [ ن َ ] (ع اِ) ج ِ ناصیة. رجوع به ناصیة شود. || اشراف مردم . (آنندراج ): نواصی قوم ؛ اشراف قوم ، مقابل اذناب قوم . (یادداشت مؤلف ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

ناصیه جای

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه داران پاک

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه داران پاک . [ ی َ / ی ِ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از ملائکه باشد. (برهان قاطع). ملائکة. (از ناظم الاطباء). || کنایه از صالحان و عابدان و زاهدان . (از ناظم الاطباء) : داغ نه ناصیه داران پاک تاج د

ناصیه زار

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه سای

لغت‌نامه دهخدا

ناصیه کوب

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

ناصیه

nāsiye

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا