ناگرویدهلغتنامه دهخداناگرویده . [ گ ِ رَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کافر. منکر. (ناظم الاطباء). کسی که ایمان نیارد، یعنی کافر. (آنندراج ). ناگرونده . || نافرمان . سرکش . || آنکه اعتماد نمی کند. (ناظم الاطباء).
ناروئیدهلغتنامه دهخداناروئیده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نارسته . نرسته . سبزناشده . مقابل روئیده . رجوع به روئیده شود.
ناگراییدهلغتنامه دهخداناگراییده . [ گ ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نگراییده . مقابل گراییده . رجوع به گراییده شود.
ناگرویدگیلغتنامه دهخداناگرویدگی . [ گ ِ رَ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت ناگرویده . || انکار کردن . (ناظم الاطباء).
ناراضیلغتنامه دهخداناراضی . (ص مرکب ) ناخشنود. آنکه خرسندی و خوشدلی و قناعت ندارد. (ناظم الاطباء). که راضی نیست .که رضایت ندارد.ناخرسند. غیرقانع. مقابل راضی . رجوع به راضی شود.
ناگرویدگیلغتنامه دهخداناگرویدگی . [ گ ِ رَ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت ناگرویده . || انکار کردن . (ناظم الاطباء).
کافرلغتنامه دهخداکافر. [ ف ِ ] (ع ص ، اِ) ضد مؤمن . بی دین . بی کتاب . ناگرونده . ناگرویده . ناخستو. (مهذب الاسماء) (مجمل اللغة) (دستورالاخوان )(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : درآورد لشکر به ایران زمین شه کافران دل پراگنده کین . <p class="author