نرگدالغتنامه دهخدانرگدا. [ ن َ گ َ / ن َرْ رَ / رِ گ َ] (اِ مرکب ) گدایان بی شرم و حراف و زبردست را گویند. (برهان قاطع). نره گدا. گدائی بسیار مبرم یال وکوپال دار. قومی از گدایان مهیب و قوی هیکل . (آنندراج ). گدای بی شرم و ناهم
نرگدایلغتنامه دهخدانرگدای . [ ن َ گ َ / ن َرْ رَ / رِ گ َ ] (اِ مرکب ) نرگدا : علم دان خاصه ٔ خدای بودعلم خوان شوخ و نرگدای بود. سنائی .رجوع به نرگدا شود.
نارضالغتنامه دهخدانارضا. [ رِ ] (ص مرکب ) در تداول عامه ، ناراضی . ناخرسند. ناخشنود. که راضی نیست . که رضایت ندارد. رجوع به ناراضی شود.
نرگدایلغتنامه دهخدانرگدای . [ ن َ گ َ / ن َرْ رَ / رِ گ َ ] (اِ مرکب ) نرگدا : علم دان خاصه ٔ خدای بودعلم خوان شوخ و نرگدای بود. سنائی .رجوع به نرگدا شود.
ساسانلغتنامه دهخداساسان . (ص ، اِ) گدا و گدائی کننده . (برهان ). گدا. (دهار) (جهانگیری و شرفنامه ٔ منیری از اجمال حسینی ). گدا و فقیر. (غیاث از کشف اللغات ). گدا و فقیر و درویش . (ناظم الاطباء) (استینگاس ). رأس الشحاذین و کبیر هم . (قطر المحیط). رئیس گدایان . نرگدا. سردار گدایان . گویند چون ب
نرهلغتنامه دهخدانره . [ ن َ رَ / رِ / ن َرْ رَ / رِ ] (ص ، اِ) از: نر + هَ (پسوند اتصاف ). نرک . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نر. (برهان قاطع) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مذکر. (ناظم الاطباء
گدالغتنامه دهخداگدا.[ گ َ / گ ِ ] (ص ، اِ) در اوستایی گد (خواهش کردن ، خواستن )، هندی باستان گوئیدیو (خواهش میکنم )، کردی مستعار گهدا (گدا)، گیلکی گدا . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). || سائل بکف . دریوزه گر. راه نشین . دریوزه گر و سائل . (آنندراج ). آنکه
نرگدایلغتنامه دهخدانرگدای . [ ن َ گ َ / ن َرْ رَ / رِ گ َ ] (اِ مرکب ) نرگدا : علم دان خاصه ٔ خدای بودعلم خوان شوخ و نرگدای بود. سنائی .رجوع به نرگدا شود.