پروتوژنلغتنامه دهخداپروتوژن . [ پْرُ / پ ِ رُ ت ُ ژِ ] (اِخ ) نقاش و حجار یونان قدیم . مولد وی به کاریه در حدود 360 ق .م . و وفات در حدود 300 ق .م . او مدتی گمنام و تنگدست در رودس میزیست پس از آ
خط پروتونچکیproton drip-lineواژههای مصوب فرهنگستانمرزی در نمودار گونههستهها، که فراتر از آن از هستههای ناپایداری که پروتون اضافی دارند، پروتون گسیل میشود
ثابت پایداری پروتونproton stability constantواژههای مصوب فرهنگستانوارون ثـابت تـفکیک (disso eiation constant) یک باز ضعیف در محلول
حلاّل پروتوندوستprotophilic solventواژههای مصوب فرهنگستانحلاّلی که بهعنوان یک اسید ضعیف یا قوی توانایی پذیرش پروتون دارد
خط پروتونچکیproton drip-lineواژههای مصوب فرهنگستانمرزی در نمودار گونههستهها، که فراتر از آن از هستههای ناپایداری که پروتون اضافی دارند، پروتون گسیل میشود
دوخصلتمندی پروتونیamphoprotismواژههای مصوب فرهنگستانتوانایی یک گونۀ شیمیایی در دادن و گرفتن پروتون
اسید پروتونیprotonic acidواژههای مصوب فرهنگستاناسیدی که در محلول آبی، یونهای هیدروژن تولید میکند متـ . اسید برونشتد Brönsted acid
پادپروتونantiprotonواژههای مصوب فرهنگستانپادذرۀ پروتون که جِرمی معادل جِرم پروتون و بار منفی واحد و اسپین 1/2 دارد
ثابت پایداری پروتونproton stability constantواژههای مصوب فرهنگستانوارون ثـابت تـفکیک (disso eiation constant) یک باز ضعیف در محلول
حلاّل بیپروتونaprotic solventواژههای مصوب فرهنگستانحلاّلی که نه پروتون تولید میکند و نه آن را میپذیرد
حلاّل دوقطبی بیپروتونdipolar aprotic solventواژههای مصوب فرهنگستانحلاّلی با ثابت دیالکتریک بیش از 15 و گشتاور دوقطبی دائمی زیاد