نگاه چرانلغتنامه دهخدانگاه چران .[ ن ِ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) خیره چشم و هرزه نگاه . چشم چران . رجوع به چشم چران و نگه چران شود. || آنکه چشم ها را نیم باز گذاشته می رود. (ناظم الاطباء).