لغتنامه دهخدا
دیود. [ ی ُ ] (فرانسوی ، اِ) اسبابی دوالکترودی دارای یک آنود و یک کاتود که جریان برق را از یک جهت بمراتب بیش از جهت دیگر عبورمیدهد. معمولاً این اصطلاح بطور مطلق در مورد لوله ٔ خلأ دوالکترودی بکار میرود. (دائرة المعارف فارسی ).- دیود بلور ؛ دیودی ک