کباده

kabbāde

معنی

از ادوات ورزش باستانی شبیه کمان که از آهن ساخته می‌شود و دارای زنجیر و پولک‌های فلزی است و آن ‌را بر سر دست حرکت می‌دهند.

جست‌وجوی دقیق

کباده

لغت‌نامه دهخدا

کباده . [ ک َ دَ / دِ ] (اِ) آلتی است آهنین که حلقه هایی مانند زنگ دارد و در زورخانه با آن ورزش کنند. (حاشیه ٔبرهان چ معین ) : به کباده چو بری دست تو ای رشک ملک چون کباده ست به خمیازه کشی کار فلک . <p class

کباده

لغت‌نامه دهخدا

کباده . [ ک َ دَ / دِ / ک َب ْ با دَ / دِ ] (اِ) کمان نرم بسیار سست را گویند.(برهان ) (ناظم الاطباء). کمان بسیار نرم و بمعنی لیزم که پهلوانان کشند و چله اش از آهن باشد. (غیاث

کباده

لغت‌نامه دهخدا

کباده . [ ک َب ْ با دَ / دِ ] (اِ) آلتی است آهنین که حلقه هایی مانند زنگ دارد و در زورخانه با آن ورزش کنند. (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). کمان مانندی از آهن که بر وتر آن حلقه های آهنین بسته باشند و ورزشکاران و زورخانه کاران به دستی قبضه و

کباده

فرهنگ فارسی عمید

کباده

دیکشنری فارسی به انگلیسی

bow

جست‌وجوی هم‌آوا

کبوده

لغت‌نامه دهخدا

کبوده . [ ] (اِخ ) از دیه های جاست است به ناحیت قم . (از تاریخ قم ص 138).

کبوده

لغت‌نامه دهخدا

کبوده . [ ک َ دَ ] (اِخ ) نام چوپان افراسیاب . (برهان ) (آنندراج )(از فرهنگ جهانگیری ). نام چوپان افراسیاب که بدست بهرام سردار سپاه کیخسرو گرفتار و کشته شد. (از شاهنامه ٔ فردوسی چ بروخیم ج 3 صص 832 - <span cl

کبوده

لغت‌نامه دهخدا

کبوده . [ ک َ دَ / دِ ] (اِ) رنگی از رنگهای اسب . کبود. || مجازاً، اسب : چرخ است کبوده ای به داغش افشرده بزیر ران دولت . خاقانی .و رجوع به کبود شود. || درختی باشد بزرگ که تنه ٔ آن

کبوده

لغت‌نامه دهخدا

کبوده . [ ک َ دَ / دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان زیر کوه ، بخش قاین ، شهرستان بیرجند، جلگه و گرمسیر. دارای 140 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

قباضة

لغت‌نامه دهخدا

قباضة. [ ق َ ض َ ] (ع اِمص ) شتاب رفتگی . (منتهی الارب ).

جست‌وجوی مشابه

کباده کشیدن

لغت‌نامه دهخدا

کباده کشیدن . [ ک َب ْ با دَ / دِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) ورزش کردن با کباده که از آلات ورزش زورخانه است . || در تهیه و تدارک رتبه و درجه ٔ بالاتر بودن . (ناظم الاطباء).- کباده ٔ وزارت

کباده کش

لغت‌نامه دهخدا

کباده کش . [ ک َب ْ با دَ / دِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) آنکه کباده کشد. آنکه کباده را که آلت آهنین است بالای سر از جانبی به جانب دیگر به حرکت آرد نیرومند شدن عضلات را. || مجازاً جویای نام و مقام . طالب و خواستا

کباده کش

فرهنگ فارسی عمید

کسی که با کباده ورزش می‌کند.

کباده کشیدن

فرهنگ فارسی معین

( ~ . کِ دَ) (مص ل .) 1 - کشیدن کمان (کباده ). 2 - ورزشکار تنة کباده را به دست چپ و زنجیر آن را به دست راست گرفته بالای سر خود می برد و طوری حرکت می دهد که دست ها از آرنج تا مچ به طور افقی روی سر قرار گیرد.