گژاژلغتنامه دهخداگژاژ. [ گ ُ ] (اِ) گژار. در فرهنگ رشیدی گژار بالضم چینه دان مرغ ، امادر نسخه ٔ سروری بکاف تازی آمده . (حاشیه ٔ برهان قاطعچ معین ). چینه دان مرغان را گویند و به عربی حوصله خوانند. (برهان ). و آن را ژاغر خوانند. (جهانگیری ).
چینه دانفرهنگ فارسی عمیدکیسهای که بین حلقوم و معدۀ مرغ قرار دارد و مواد غذایی داخل آن میشود؛ جاغر؛ ژاغر؛ شاغر؛ کژار؛ گژار؛ شکانک.
ژاغرفرهنگ فارسی عمیدکیسهای که بین حلقوم و معدۀ مرغ است؛ چینهدان؛ گژار: ◻︎ از کشتگان هنوز طیور و سباع را / پرگوشت است ژاغر و پراستخوان شکم (معزی: ۴۳۶).
زاغرلغتنامه دهخدازاغر. [ غ َ / غ ُ ] (اِ) حوصله راگویند که چینه دان است . (برهان قاطع) (آنندراج ) (فرهنگ اوبهی ). هزار چینه دان مرغ که بتازیش حوصله خوانندو آن را گژار گویند. (شرفنامه ٔ منیری ) : از اکنون تا پسین روزی ز گیتی بر