یارستنلغتنامه دهخدایارستن . [ رِ / رَ ت َ ] (مص ) توانستن . (برهان ) (سروری ) (رشیدی ) (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). طاقت داشتن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). توانا بودن در کاری . (ازآنندراج ). یارا داشتن . دلیری کردن . جرأت کردن . جسارت کردن . یارایی داشتن . یارگ
یارستنفرهنگ فارسی عمیداز عهده برآمدن؛ توانستن؛ یارایی داشتن: ◻︎ خرد را و جان را که داند ستود؟ / وگر من ستایم که یارد شنود؟ (فردوسی: ۱/۵).
آرستنلغتنامه دهخداآرستن . [ رَ ت َ ] (مص ) مخفف آراستن : بسیار مشو غره بدین حسن دلاویزکاین حسن دلاویز تو از عشق من آرست .سلمان ساوجی .
آرستنلغتنامه دهخداآرستن . [ رِ ت َ ] (مص ) توانستن . یارستن . جرأت . تجرؤ. دلیری کردن . این مصدر صورتی از یارستن است و منفی یارستن را که نیارستن باشد میتوان منفی آرستن شمرد بتبدیل همزه بیاء : دل جنگجویان ازاو شد بدردنیارد کسی رزم او یاد کرد. <p class="auth
اریستنلغتنامه دهخدااریستن . [ اَ ت ُ] (اِخ ) یکی از دو پادشاه اسپارت بزمان کوروش بزرگ . (ایران باستان ص 290).
ارستنلغتنامه دهخداارستن . [ اَ رَ ت َ ] (مص ) مخفف آراستن . (جهانگیری ) (برهان ). رجوع به آراستن شود. || توانستن . (جهانگیری ) (برهان ). یارستن .
ارسطنلغتنامه دهخداارسطن . [ اَ رِ طُ ] (اِخ ) نام پدر افلاطون . (ابن الندیم ) (قفطی ) (شهرستانی ) (عیون الانباء ج 1 ص 50). و رجوع به ارسطون شود.
توانستنفرهنگ فارسی عمیداز عهدۀ انجام دادن کاری برآمدن؛ قدرت بر کاری داشتن؛ توانا بودن؛ توانایی داشتن؛ یارستن.
نیارستنلغتنامه دهخدانیارستن . [ ن َ رِ ت َ ] (مص منفی ) نتوانستن . (از جهانگیری ) (از غیاث اللغات ) (از برهان ) (از رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ). از دستش برنیامدن . (از انجمن آرا). مقابل آرستن و یارستن . رجوع به یارستن شود : کسی راست پاسخ نیارست کردغمین شد دل و