وجعةلغتنامه دهخداوجعة. [ وَ ج ِ ع َ ] (ع ص ) زن رنجور و دردمند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (المنجد). ج ، وَجاعی ̍، وجعات . (ناظم الاطباء) (المنجد) (اقرب الموارد).
وجهةلغتنامه دهخداوجهة. [ وَ ج ُ هََ ] (ع ص ) مؤنث وَجُه ْ؛ یعنی زن باقدر و منزلت . (ناظم الاطباء). رجوع به وَجُه شود.
وجهةلغتنامه دهخداوجهة.[ وِ هََ ] (ع اِ) روش و طریقه . (ناظم الاطباء). || سوی و کرانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).آنجا که روی کنند. (مهذب الاسماء). موضعی که به طرف آن رو کرده شود. (غیاث اللغات ). || دین . || قبله . (مهذب الاسماء). || اعتبار: وجهه ٔ ملی . || صفحه . یک روی نامه <span class="
وجیهةلغتنامه دهخداوجیهة. [ وَ هََ ] (ع ص ) مؤنث وجیه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). زن روشناس . || خداوند جاه . || زن زیبا. || زن صاحب قدر و منزلت . || وجیه و خوشگل . (ناظم الاطباء). || کساء و پوشش دارای دورو. (اقرب الموارد). || (اِ) مهره ای است قرمزرنگ یا عسلی که دارای دورو
وزعةلغتنامه دهخداوزعة. [ وَ زَ ع َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ وازع . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). به معنی سرهنگ و سالارلشکر و مهتمم امورات آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
کرم اﷲ وجههلغتنامه دهخداکرم اﷲ وجهه . [ ک َرْ رَ م َل ْ لا هَُ وَ هََ ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) گرامی داراد خدای روی او را. دعائی است که اهل سنت پس از بردن نام علی بن ابیطالب علیه السلام آرند. (یادداشت مؤلف ). بمعنی گرامی کند خدا ذات او را و این لقب خاص حضرت مرتضی است و در وجه خصوصیت این جمله گفت
بیض اﷲ وجههلغتنامه دهخدابیض اﷲ وجهه . [ ب َی ْ ی َ ضَل ْ لا هَُ وَ هََ ه ْ ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) خدا رویش را سپید گرداند. خدا او را روسفید کند.
موجههلغتنامه دهخداموجهه . [ م ُ وَج ْ ج َ هََ / هَِ ] (از ع ، ص ) (اصطلاح منطق ) موجهة .- قضیه ٔ موجهه ؛ قضیه ای است که در آن نسبت محمول به موضوع به کیفیتی مانند ضرورت ، دوام ، امکان ، امتناع و قیدهای دیگر مقید شده باشد.
کرم اﷲ وجههلغتنامه دهخداکرم اﷲ وجهه . [ ک َرْ رَ م َل ْ لا هَُ وَ هََ ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) گرامی داراد خدای روی او را. دعائی است که اهل سنت پس از بردن نام علی بن ابیطالب علیه السلام آرند. (یادداشت مؤلف ). بمعنی گرامی کند خدا ذات او را و این لقب خاص حضرت مرتضی است و در وجه خصوصیت این جمله گفت
بیض اﷲ وجههلغتنامه دهخدابیض اﷲ وجهه . [ ب َی ْ ی َ ضَل ْ لا هَُ وَ هََ ه ْ ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) خدا رویش را سپید گرداند. خدا او را روسفید کند.