آخوندکلغتنامه دهخداآخوندک . [ خو / خُن ْ دَ ] (اِ مرکب ) نام عام دو حشره از ملخ بزرگتر با پاهای بلند و سری بزرگ برنگ سبز.
آخوندکفرهنگ فارسی عمیدحشرهای سبزرنگ شبیه ملخ و دارای پاهای دراز و سر بزرگ و دو جفت بال که غالباً در لای شاخوبرگ درختان به سر میبرد. از حشرات مفید برای زراعت است و با حشرات زیانآور مبارزه میکند.
آخوندکفرهنگ فارسی معین(دَ) ( اِ.) 1 - حشره ای سبز رنگ مانند ملخ با پاهای دراز، سر بزرگ و دو جفت بال که خود را به شکل شاخه های کوچک درختان درمی آورد و حشرات مضر برای کشاورزی را می خورد. 2 - مجازاً آخوند حقیر یا کم سواد را گویند.
آخوندکگویش کرمانشاهکلهری: dawrɪšbâlɪk گورانی: dawrɪšbâlɪk سنجابی: dawrɪšbâlɪk کولیایی: dawrɪšbâlɪk زنگنهای: dawrɪšbâlɪk جلالوندی: dawrɪšbâlɪk زولهای: dawrɪšbâlɪk کاکاوندی: dawrɪšbâlɪk هوزمانوندی: dawrɪšbâlɪk
آخوندَکگویش خلخالاَسکِستانی: šaytâna asb دِروی: šaytâna asb شالی: šutur šuturâ کَرنَقی: malle کَرینی: šaytâna asb کُلوری: šaytâna asb لِردی: šaytâna asb
ابوجخادبلغتنامه دهخداابوجخادب . [ اَ ج ُ دِ ] (ع اِ مرکب ) قسمی ملخ . (المزهر). ملخ . (تاج العروس ). قسمی ملخ که رنگ سبز و پای دراز دارد. آخوندک . || حربا. || جانورکی چون حرباء. (المزهر). || دشنامی است .