لغتنامه دهخدا
قاسم . [ س ِ] (اِخ ) ابن محمدبن هشام یا هاشم مدائنی ، معروف به علوی . در گاهنامه آمده از علماء ریاضی قرن سوم و چهارم هجری است که شاگرد ابن آدمی (حسین بن محمدبن حمید)بوده و پس از فوت استاد خود کتاب زیج بزرگ او را تمام و کامل نموده و به نظم العقد موسوم ساخته است . کتاب نظم العق