لغتنامه دهخدا
براء. [ ب َ ] (ع ص ) بی گناه . (مهذب الاسماء). || پاک و بیزار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جمع و مفرد و مذکر و مؤنث در آن یکسان است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِ) نخست شب از ماه و گویند بازپسین شب . (مهذب الاسماء). نخستین شب یا نخستین ر