ابوغنیملغتنامه دهخداابوغنیم . [ اَ غ ُ ن َ ] (اِخ ) سعیدبن حدیر الحضرمی . از روات حدیث است و صفوان بن عمرو از او روایت کند.
ابوغنیملغتنامه دهخداابوغنیم . [ اَ غ ُ ن َ ] (اِخ ) عنبسةبن غنیم کلابی .از روات حدیث است و ولیدبن مسلم از او روایت کند.
ابوغانملغتنامه دهخداابوغانم . [ اَ ن ِ ] (اِخ ) عشیره ای از طائفه ٔ محیسن از قبیله ٔ بنی کعب خوزستان .
ابوغانملغتنامه دهخداابوغانم . [ اَ ن ِ ] (اِخ ) قصری . عبدالرحیم معروف به ابن محمد شاعر و ادیب ایرانی . کاتب و وزیر منوچهربن قابوس . و او کرتی از جانب مخدوم بسفارت نزد سلطان محمودبن سبکتکین شد. او را بعربی اشعاری نیکوست .
ابوغانملغتنامه دهخداابوغانم . [ اَ ن ِ ] (اِخ ) میان جیرفت و منوکان کوهستانی است آبادان و با نعمت بسیار و آنرا کوهستان ابوغانم خوانند. و از مغرب این کوهستان روستائیست که آنرا رودبار خوانند. (حدودالعالم ). و رجوع به محیسن (طائفه ٔ...) شود.
ابوغانملغتنامه دهخداابوغانم . [ اَ ن ِ ] (اِخ ) یونس بن نافع مروزی . از روات حدیث است . و ابن المبارک از او روایت کند.