ابومعاذلغتنامه دهخداابومعاذ. [ اَ م ُ ] (اِخ ) بکیربن معروف . قاضی مرو و قاضی نیشابور. از روات است .
ابومعاذلغتنامه دهخداابومعاذ. [ اَ م ُ ] (اِخ ) عطأبن ابی میمونه . از روات است و شعبه از او روایت کند.
ابومعاذلغتنامه دهخداابومعاذ. [ اَ م ُ ] (اِخ ) فضل بن خالد نحوی از روات است . و رجوع به فضل بن خالد شود.
ابومعاذلغتنامه دهخداابومعاذ. [ اَ م ُ ] (اِخ ) فضل بن خلف النحوی . او راست : کتاب معانی القرآن . (ابن الندیم ).
ابومعدلغتنامه دهخداابومعد. [ اَ م َ ] (اِخ ) رازی . نام او عیسی بن ماهان است و از ربیعبن انس حدیث شنوده است .
ابومعیطلغتنامه دهخداابومعیط. [ اَ م ُ ع َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) یکی از کنای عرب است و از جمله کنیت ابان پدر عُقبه .
ابوحمادلغتنامه دهخداابوحماد. [ اَ ح َم ْ ما ] (اِخ ) سالم . محدث است . عبیداﷲبن موسی از او و او از سدی روایت کند.
شوذبلغتنامه دهخداشوذب . [ ش َ ذَ ] (اِخ ) ابومعاذ. تابعی است . (یادداشت مؤلف ). رجوع به ابومعاذ شوذب شود.
اصحاب تومنیلغتنامه دهخدااصحاب تومنی . [ اَ ب ِ م َ ] (اِخ ) پیروان ابومعاذ تومنی بودند.رجوع به تومنیه و ابومعاذ و ملل و نحل شهرستانی چ مطبعه ٔ حجازی قاهره ج 1 ص 229 و اللباب ج 1 ص <span class="hl" d