اجتحافلغتنامه دهخدااجتحاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) ربودن . || اجتحاف ترید؛ بسه انگشت برگرفتن اشکنه را. || اجتحاف ماءالبئر؛ تمام برکشیدن آب چاه را. نزح .
اجتعافلغتنامه دهخدااجتعاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) برکندن : اِجتعف َ الشجرة؛ برکند آن را. (منتهی الارب ).
اجتیافلغتنامه دهخدااجتیاف . [ اِ ] (ع مص ) تجوّف . (منتهی الارب ). در میان چیزی شدن . (زوزنی ):اِجتاف الثورُ الکناس . (منتهی الارب ). || بوی گرفتن (مردار): اِجْتافَت الجیفة. (منتهی الارب ).