ادریسیانلغتنامه دهخداادریسیان . [ اِ ] (اِخ ) ادارسه . سلسله ای از ملوک اسلام که مؤسس آن ادریس از اعقاب محمد است و در مغرب حکومت کرده اند (172 - 375 هَ . ق .). رجوع به ادارسه شود.
آذرسانفرهنگ نامها(تلفظ: āzar sān) (آذر = آتش + سان (پسوند شباهت)) ، آتشگون ، مانند آتش ، به رنگ آتش ؛ (به مجاز) زیبارو.
آذرشینلغتنامه دهخداآذرشین . [ ذَ ] (اِ مرکب ) سمندر. || حربا. و در بعض فرهنگها در شعر منوچهری بجای آذرشب آذرشین ضبط کرده و شعر را شاهدبرای آذرشین آورده اند .
ادارسهلغتنامه دهخداادارسه . [ اَ رِ س َ ] (اِخ ) آل ادریس . ادریسیون . نام سلسله ای از ملوک علوی در مغرب بمراکش و بربر که از 172 تا 374هَ . ق . درین ناحیت فرمان رانده اند. رئیس و سرسلسله ٔ آنان ادریس بن عبداﷲبن حسن بن علی بن اب