ارندهلغتنامه دهخداارنده . [ اَ رَدَ ] (اِخ ) شهرکیست به اسپانیا. و آنرا اروپائیان ارندادُدوئرو نامند (کاستیل قدیم ) از ایالت بورگس واقع در کنار دوئرو، دارای 5720 تن سکنه و جمعیت ناحیه ٔ مزبور 33900 تن است .
ارندهلغتنامه دهخداارنده .[ اَ رَ دَ ] (اِخ ) (رود...) شعبه ای است از اِبْر در ناحیه ٔ ارنده ٔ مذکور.
آرندهلغتنامه دهخداآرنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) مخفف آورنده : فرستاده آرنده ٔ نامه بودمرا پاسخ نامه این جامه بود.فردوسی .
حصن ارندهلغتنامه دهخداحصن ارنده . [ ح ِ ن ِ اَ دَ ](اِخ ) نام حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 2 ص 99).
عشق آرندهلغتنامه دهخداعشق آرنده . [ ع ِ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) عاشق ، عِشّیق ؛ بسیار عشق آرنده . (منتهی الارب ).
آرندهلغتنامه دهخداآرنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) مخفف آورنده : فرستاده آرنده ٔ نامه بودمرا پاسخ نامه این جامه بود.فردوسی .
دمارلغتنامه دهخدادمار. [ دَ ] (نف مرکب ) آرنده ٔ دم ، ای آرنده ٔ خون . (شرفنامه ٔ منیری ):آرد برون زچشم بداندیش جان به دم تیغت که هست چشم بداندیش را دمار .سلمان (از شرفنامه ٔ منیری ).
مهداءلغتنامه دهخدامهداء. [ م ِ ] (ع ص ) بسیار هدیه آرنده . (منتهی الارب ).هدیه آرنده . (آنندراج ). کسی که عادت وی هدیه فرستادن باشد. مذکر و مؤنث در وی یکسان است . امراءة مهداء؛زنی که برای همسایگان هدیه فرستد. (ناظم الاطباء).
درگذارندهلغتنامه دهخدادرگذارنده . [ دَ گ ُ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) درگذار. غافر. غفار. غفور. (یادداشت مرحوم دهخدا). عَفُوّ. (مهذب الاسماء). بخشاینده . بخشایشگر.
دست بدارندهلغتنامه دهخدادست بدارنده . [ دَ ب ِ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) تارک . (یادداشت مرحوم دهخدا). دست بردارنده . رهاکننده .
دوست دارندهلغتنامه دهخدادوست دارنده .[ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) دوستدار. دوستار. خواهان و مهربان و صمیمی . (از یادداشت مؤلف ). وامق . (دهار). هَو. (از منتهی الارب ): فیلسوف ؛ دوست دارنده ٔ حکمت .لَبِن ؛ دوست دارنده ٔ شیر. (منتهی الارب ) : <br
رازدارندهلغتنامه دهخدارازدارنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) سرنگاهدارنده . محرم اسرار. رازدار : مرا نیک دل مهربان بنده دان شکیبادل و رازدارنده دان . فردوسی .منم بنده این مهربان بنده راگشاده دل و راز
تاج دارندهلغتنامه دهخداتاج دارنده . [ رَدَ / دِ ] (نف مرکب ) پادشاه . تاجدار. دارنده ٔ تاج . نگهبان تاج . رجوع به تاجدار شود.