لغتنامه دهخدا
ازمل . [ اَ م َ ] (ع اِ)آواز. (منتهی الارب ) (مؤید الفضلاء) (برهان ) (جهانگیری ). خروش . آوا. || آواز مختلط. (منتهی الارب ). || آواز جوشن . || آواز نره ٔ ستور. (از منتهی الارب ). ج ، ازامل (مهذب الاسماء)، ازامیل . (منتهی الارب ). || همه . (منتهی الارب ). مجموع . (جهانگیری )