استبشاعلغتنامه دهخدااستبشاع . [ اِ ت ِ] (ع مص ) بیمزه شمردن . (منتهی الارب ). ناخوش آمدن چیزی . (زوزنی ). ناخوش و بدمزه شمردن . بدطعم شمردن . ناخوش داشتن . ناخوش شمردن چیزی . (تاج المصادر بیهقی ).
مستبشعلغتنامه دهخدامستبشع. [ م ُ ت َ ش ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استبشاع . بشع و بی مزه شمرنده طعام را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به استبشاع شود.
ناخوش شمردنلغتنامه دهخداناخوش شمردن . [ خَش ْ / خُش ْ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] (مص مرکب ) استبشاع . (تاج المصادر بیهقی ). تقذر. استکراه . تطهم . (از منتهی الارب ). نپسندیدن . خوش نشمردن . خوش نداشتن
ناخوش آمدنلغتنامه دهخداناخوش آمدن . [ خوَش ْ / خُش ْ م َ دَ ] (مص مرکب ) پسند نکردن . (ناظم الاطباء). خوش نیامدن . بد آمدن . خوش نداشتن . نپسندیدن . استبشاع . اعتناف .ناپسند افتادن . مقابل خوش آمدن . رجوع به خوش آمدن شود : افشین را سخت ناخوش