استثخانلغتنامه دهخدااستثخان . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) استثخان نوم بر کسی ؛ غلبه کردن خواب بر وی . (از منتهی الارب ).
مستثخنلغتنامه دهخدامستثخن . [ م ُ ت َ خ ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استثخان .غلبه کننده . (اقرب الموارد). رجوع به استثخان شود.