لغتنامه دهخدا
اطط. [ اَ طَ ] (اِخ )نام موضعی میان کوفه و بصره پشت مدینه ٔ آزر. (منتهی الارب ). موضعی میان کوفه و بصره پس مدینه ٔ آزر. (ناظم الاطباء). اطط و اطد، شهری است بین کوفه و بصره نزدیکتر به کوفه . (مراصد). و یاقوت آرد: سرزمین میان کوفه و بصره نزدیک کوفه را اطط یا اطد خوانند و آن موض